Kościół w Zielonej - historia

 

Kościół w Zielonej - historia

"Kościół w Zielony jest drewniany, wzdłużny, pierwszy chór węższy i krótszy mający, drugi szerszy i dłuższy, w tyle ołtarza wielkiego zakrystia. Nie jest konsekrowany tylko benedykowany. Jest erygowany od Zielińskiego, ale nie wiadomo którego, ponieważ erekcji jego, jako i żadnego skryptu i dokumentu nie masz".
 To fragment, który pochodzi z 12.12. 1775  roku, spisany po  wizycie generalnej  biskupa płockiego.  Kościół parafialny p.w. św. Trójcy i prawdopodobnie św. Marcina i Marii Magdaleny ufundowali członkowie rodziny Świnków - Zielińskich w ok. 1380 roku. Z 1454 roku pochodzi pierwsza wzmianka o proboszczu.
W 1598 roku kościół był drewniany , konsekrowany, wewnątrz malowany, a główny ołtarz mieścił tryptyk z rzeźbą NPM w środku. Były tam również 3 ołtarze boczne:św. Trójcy, św. Marii Magdaleny oraz św. Marcina. Remont świątyni przeprowadzono w końcu XVII wieku.
 Około roku 1750 kościół spłonął lub tez został rozebrany z powodu złego stanu.W tym samym miejscu ok. roku 1764 kolator J. Zieliński , kasztelan raciążski wzniósł nowy, lecz także drewniany kościół .
 Od 1740 roku parafia nie miała proboszcza, a nabożeństwa odprawiali Jezuici z Żuromina. Prace budowlane przy kościele dokończył dopiero Ks. K. Zieliński w 1773 roku.
Obecny murowany kościół powstał dopiero w 1908 roku dzięki księdzu P. Burawskiemu według projektu architekta W.Ciechanowskiego. 
W 1912 roku przewróciła się jednak wieża, co mogło wskazywać na jakieś błędy budowlane.
Kościół konsekrował w 1924 roku arcybiskup Nowowiejski. Wnętrze kościoła zawiera ołtarze przeniesione ze starej świątyni ( XVIII w. ). Sukienki i korony na ołtarzu głównym wykonano z pozłacanej blachy. W kościele jest ołtarz soborowy, 7 konfesjonałów i 72 ławki (1925 rok) Zachowane są także 4 stare feretrony z I połowa XIX wieku ( feretron to obraz relijny namalowany obustronnie, w ozdobnych ramach lub posąg), 3 kielichy, relikwiarz  i ornat (koniec XVII).
W opisie kościoła w Zielonej w 1775 roku czytamy ponownie:" Świadczą o tym ludzie starzy, że  trzech poddanych w tejże wiosce Zielony  z załogami, gruntami, łąkami, ogrodami, chałupami należało do plebanii, tych dwór sobie przywłaszczył, to jest JWImćP śp. Zieliński, kasztelan raciążski.
 Stawów, sadzawek, młyna, propinacji nigdy nie było.(...)" Owa propinacja, to według Encyklopedii PWN wyłączne prawo pana dóbr ziemskich do produkcji i sprzedaży alkoholu okolicznym poddanym chłopom i obowiązek kupowania przez nich trunków w dworskiej karczmie) 
Jakub Zieliński, chorąży raciążski, dziedzic i współlokator Zielonej, zabrał grunta kościelne, a także wygnał z plebanii księdza proboszcza Antoniego Maciejewskiego.
W parafii Zielona  do 1775 roku nie było szkoły parafialnej, klasztoru, ani szpitala. Parafianie na msze uczęszczali zarówno do Zielonej, jak i do Żuromina.
 Nazwiska powtarzające się w tym czasie w Zielonej to: Paweł Kowal, Paweł Kawka, Grzegorz Kant, Ignacy Gołczak,  Jan Olewnik,  Bartłomiej Przystup, Paweł  Jasiński,  Mikołaj Torżan.

Kościół w Zielonej - stan obecny.

Proboszcz  parafii Zielona, lata 50-te

Kościół w Zielonej, lata 30-ste , 40-ste

Źródła , z których korzystałam to:
"Materiały do dziejów Ziemi Płockiej. Ziemia Zawkrzeńska- ks.prof. Michał Marian Grzybowski, Płock, 1984
"Diecezja płocka. struktura personalno-administracyjna, stan z dnia 1.X.1977, Płock, 1978
Materiały nadesłała pani Małgorzata Bońkowska - Szaraniec